هفت نوع نامدیران

📕هفت نوع نامدیران
@bazaryabimodern1987
🔹چه بسیار دیده می‌شود مسئولیت شرکتها و موسسات به کسانی واگذار می‌شود که روش و منش آن‌ها تناسبی با سازمان ندارد. 
🔸با بررسی اجمالی و مختصری می توان فهمید که فرد منصوب شده  فرد صاحب صلاحیتی نیست و توانایی لازم برای اداره مطلوب موسسه را ندارد. اما با این وجود این گونه انتصاب‌ها مکرر صورت می پذیرد! مهم‌ترین دلیل واگذاری این مسئولیتها، باج و پاداش به مدیر منصوب شده و یا حامیان اوست و یا از سر ندانم‌کاری مافوق و ضعف و ناتوانی او و یا شاید هر دو!
1️⃣نامدیران معامله گر: مدیرانی که از  روش لباس پوشیدن تا تکیه کلام‌ها و طرز سخن گفتن خود را با گفتمان قدرت حاکم تنظیم می کنند و دوری و نزدیکی به گروه ها و افراد ذی نفوذ سیاسی را با شامه قوی خود می سنجند که چه زمانی راهنمای چپ و چه زمانی راهنمای راست را بفشارند. برایشان مهم نیست چه کسی در رأس کار باشد،مهم، موقعیت داشتن و تامین
منافع است. اغلب معیارهای تصمیم‌‌گیری آن‌ها، بقا خود و نفع شخصیست. 
2️⃣نامدیران پاره وقت و از راه دور:
این دسته از مدیران اگر چه به اسم مدیر تمام وقت یک سازمان یا اداره هستند اما واقعیت چیز دیگری است، کار و مشاوره و عضویت در هیات مدیره چند سازمان و شرکت، سازمان خود را از راه دور اداره می کنند، این مدیران سعی می کنند سازمان را با ساعات حضور خود تنظیم کنند. دفتر مجلل و تشریفاتی شرکت در تهران و‌کارخانه و خط تولید در شهرهای دور با صدها کیلومتر آنطرف‌تر است..
3️⃣نامدیران خویشاوندسالار و همشهری‌باز:
مدیر فقط همشهری های خود را به کار می گمارد و امور عشیره خود را رتق و فتق می کند. این مدیران درکی از مسائل ملی ندارند، و وقتی با یک ارباب رجوع یا کارمند سازمان خود مواجه می شوند که در زمره همشهریانش نیست، گویی با یک غیر ایرانی و بیگانه طرف هستند. ماحصل فامیل گرایی چیزی جز تضییع حقوق مردم و جلوگیری از شایسته سالاری نیست.
4️⃣نامدیران ایده‌پرداز و غیر اجرایی: این قبیل مدیران سازمان را محل اجرای ایده های صحیح و غلط  و اکثرا بی مبنای خود می کنند و با صرف منابع و زمان،  خواسته یا ناخواسته فرصت های طلایی توسعه را می سوزانند.
5️⃣نامدیران بی‌اراده: مدیرانی که می بینند و می‌دانند نتیجه تصمیم مقام مافوق آن ها چقدر زیان بار است اما به دلیل شخصیت ضعیف و منفعل، چشم بر لب مافوق دوخته‌اند و هرگز لب به نقد و نظر نمی گشایند.
6️⃣نامدیران نمایشی:
این مدیران اساساً با هدف شرکت در انتخابات و رسیدن به موقعیت بالاتر وارد یک سازمان می شوند و تلاش می‌کنند محبوب دل ها شوند، تمام کارهایی که می کنند تبلیغاتی است. سازمان را به ستاد انتخاباتی خود تبدیل می کنند. مدیریت این دسته بسیار بی ثبات، کوتاه مدت و زیان بار است.
7️⃣ نامدیران هزینه ساز:
این مدیران، اجرای برنامه های سازمان را با هزینه ‌های زیاد انجام می‌دهند
بسیاری به بهانه یک مأموریت کاری، سفرهای غیر ضروری و تشریفاتی می‌روند و با ولنگاری مالی، برای برگزاری یک جلسه ساده کاری سازمان را با هزینه های سنگین و گزاف مانند رزرو هتل های گرانقیمت با فهرستی از هزینه های غیر ضروری و تشریفاتی مواجه می‌کنند.
@bazaryabimodern1987